Reparación inversores tensión energia solar Valencia

Galicia espallada

Unha recolleita da cultura galega

Literatura, historia, arte, música, gastronomía, galeguismo, tradicións, lendas, costumes, emigración

?memoria de Manuela Via? (1929-2013)

Rosal? De Castro

(“Cantares Gallegos”)

 

H?reo -          15 –

 

Adi?, r?s; adios, fontes;

adios, regatos pequenos;

adios, vista dos meus ollos:

non sei cando nos veremos.

Mi? terra, mi? terra,

terra donde me eu criei,

horti? que quero tanto,

figueiri?s que prantei,

prados, r?s, arboredas,

pinares que move o vento,

paxari?s piadores,

casi? do meu contento,

mu?o dos casta?res,

noites craras de luar,

campani?s trimbadoras,

da igrexi? do lugar,

 amori?s das silveiras

 que eu lle daba ?meu amor,

 cami??s antre o millo,

 ?adios, para sempre adios!

 ?Adios groria! ?Adios contento!

 ?Deixo a casa onde nac?,

 deixo a aldea que conozo

 por un mundo que non vin!

 Deixo amigos por estra?s,

deixo a veiga polo mar,

 deixo, en fin, canto ben quero...

 ?Quen pudera non deixar!...

 .........................................

  -          15 –

Adi?, r?s; adi?, fuentes.

adi?, riachos peque?s;

adi?, vista de mis ojos;

no s?cuando nos veremos.

Mi tierra, mi tierra,

tierra donde yo me cri?

huertita que quiero tanto,

higueritas que plant?

prados, r?s, arboledas,

pinares que mueve el viento,

pajaritos piadores,

casita de mi contento,

molino de los casta?res,

noches claras de luz de luna,

campanitas timbradoras,

de la iglesita del lugar,

moritas de los zarzales

que yo le daba a mi amor,

caminitos entre el ma?,

?adi?, para siempre adi?!

?Adi? gloria! ?Adi? contento!

?Dejo la casa donde nac?

dejo la aldea que conozco

por un mundo que no v?

?Dejo amigos por extra?s,

dejo la vega por el mar,

dejo, en fin, cuanto quiero bien…

?Quien pudiera no dejarlo!…

…………………………….

   Mais son probe e, ?mal pecado!,

 a mi? terra n'?mi?,

 que hastra lle dan de prestado

 a beira por que cami?

 ?que naceu desdichado.

  T?ovos, pois, que deixar,

 horti? que tanto amei,

 fogueiri? do meu lar,

 arbori?s que prantei,

 fonti? do caba?r.

 Adios, adios, que me vou,

 herbi?s do camposanto,

 donde meu pai se enterrou,

 herbi?s que biquei tanto,

 terri? que nos criou.

 Adios Virxe da Asunci?,

 branca como un seraf?;

 l?ovos no coraz?:

 Ped?elle a Dios por min,

 mi? Virxe da Asunci?.

Xa se oien lonxe, moi lonxe,

as campanas do Pomar;

para min, ?ai!, coitadi?,

nunca m?s han de tocar.

Xa se oien lonxe, m?s lonxe

Cada balada ?un dolor;

voume soio, sin arrimo...

?Mi? terra, ?adios!, ?adios!

?Adios tam?, queridi?!...

?Adios por sempre quizais!...

D?oche este adios chorando

desde a beiri? do mar.

Non me olvides, queridi?,

si morro de soid?...

tantas l?oas mar adentro...

?Mi? casi?!,?meu lar!

                                      Pero soy pobre y, ?mal pecado!

mi tierra no es m?,

que hasta le dan de prestado

la orilla por que camina

al que naci?desdichado.

Os tengo, pues, que dejar,

huertita que tanto am?

hoguerita de mi lar,

arbolitos que plant?

fuentecita del caba?r.

Adi?, adi?, que me voy,

hierbecitas del camposanto,

donde mi padre se enterr?

hierbecitas que bes?tanto,

tierrecita que nos cri?

Adi? Virgen de la Asunci?,

blanca como un seraf?,

os llevo en el coraz?:

Pedidle a Dios por m?

mi Virgen de la Asunci?.

Ya se oyen lejos, muy lejos,

las campa?s del Pomar,

para mi, ?ay! desventurado,,

nunca m? han de tocar.

Ya se oyen lejos, m? lejos

Cada campanada es un dolor;

Me voy solo, sin amparo…

?Mi tierra, ?adi?! ?adi?!

?Adi? tambi?,  queridita!…

?Adi?  por siempre quiz?!…

Te digo este adi? llorando

desde la orillita del mar.

No me olvides, queridita,

si muero de soledad…

tantas leguas mar adentro…

?Mi casita! ?mi hogar!

 

 

 

 

veiga: finca de labor, agro. 

soidade: saudade, morri?.