Reparación inversores tensión energia solar Valencia

Galicia espallada

Unha recolleita da cultura galega

Literatura, historia, arte, música, gastronomía, galeguismo, tradicións, lendas, costumes, emigración

?memoria de Manuela Via? (1929-2013)

Pl?ido Ram? Castro del R?

O humanista liberal e cosmopolita que mellor simboliza a universalidade do nacionalismo galego

Fonte da informaci?:   IGADI , Instituto Galego de Documentaci? e An?ise
                 

 

Xulio R?s 

Introducci?


Pl?ido Castro ( Fonte: IGADI ) Pola orixe familiar, a s? inmensa cultura e peculiar formaci? humana, Pl?ido Ram? Castro del R?, cosmopolita militante, ? sen d?ida, unha figura senlleira do mundo galeguista.

Portela Valladares dixo del que ti? "calidades de astro". Era efectivamente un home grande, de aspecto coidado, que destacaba a primeira vista polas s?s enormes dimensi?s f?icas, proporcionais ?sincera humanidade que exerceu a cot? durante toda a s? vida.

Bo e xeneroso, o seu maior patrimonio foi sempre esa sensibilidade e sinxeleza extraordinarias. Humilde e desinteresado, gozaba cos seus libros e as literaturas preferidas. Unha enorme curiosidade empurrouno sempre a adentrarse polos m?s vastos campos da cultura ata o punto de desenvolverse polifac?icamente en dominios aparentemente tan diversos como a m?ica, a astronom? ou a pintura. Escasamente co?cido, gozou sempre de grande audiencia e respecto no seu medio. Sociable pero pouco falador, gostaba de medir unhas palabras, seguidas con deferencia e atenci? por interlocutores receptivos, pouco amigos como ? das simples banalidades.

O xornalista Francisco Pablos realizou unha magn?ica semblanza da s? personalidade. "Aparec? inesperadamente", di. "Grande, voluminoso, rotundo. Redonda a cara, sutil a mirada dos seus olli?s claros. Gordechas e grandes as mans, palpaban con amor a taza que levaban ?boca para beber a grandes sorbos. Dos bolsillos sa?n sempre mont?s de libros". E contin?: "Era un galego sorprendente. O mesmo fac? un tratado sobre determinadas especies de bolboretas que traduc? poemas hind? ou persas dos s?ulos en que agrupaban as historias que compor?n mais tarde as universais Mil e Unha Noites... Inagotable e exquisito, Pl?ido, sabedor de t?alas cousas, fonte formidable de citas e erudici?s, de co?cementos estra?s, era un home do Renacemento.

Pl?ido exemplificaba a cor. Dos bolsos da s? chaqueta... sa?n bol?rafos que escrib?n en verde ou en vermello. A s? vista cansada, ?descendente latir do seu pulso, obrigabanlle a comezar a nota con rotundas mai?culas e continuala con s?abas ilexibles, amontonadas, formando palabras a trompic?s. Que ningu? se imaxine desorde na s? mente. Todo o contrario. Daquelas apresuradas notas, nac? despois o articulo insuperable, preciso, exquisito."

As?era Pl?ido R. Castro. Tolerante (Mari?s del Valle); cordial e sensible (Di?uez Pati?); tan sencillo que procuraba sempre pasar desapercibido (Morales Ben); calando o seu amplo saber, sen facer ostentaci? de nada (Antonio Magari?s).

Naceu en Corcubi? un 25 de xaneiro de 1.902. Amigos e co?cidos, ignorantes da grave enfermidade que o acompa?ba nos ultimos tempos, vironse sorprendidos polo seu inagardado falecemento un 17 de xullo de 1.967. Pl?ido nunca quixo preocupar a ningu?. Contaba 65 anos. Profesor numerario de lingua inglesa no Instituto T?nico de Ensino Medio de Vilagarc? de Arousa (Pontevedra), unhas semanas antes con toda normalidade fixera entrega ? seus alumnos dos respectivos cadernos de notas.

Era fillo de Pl?ido Castro Rivas e de Eufrasia del R? Recaman. O seu pai, empresario de minas, armador de buques e abastecementos de carb?, foi vice-c?sul de Suecia e Noruega en Corcubi?. Por aquel ent?, esta vila da Costa da Morte, ruta obrigada dos peregrinos que durante a Idade Media despois de visitar Compostela segu?n rumbo ata Fisterra, era un porto de grande importancia comercial, estrat?ica e naval.

O pai de Pl?ido era un home liberal (foi deputado pola Coru?) e fil?tropo, que adicou unha grande parte da s? considerable fortuna ?realizaci? de obras ben?icas. Coa condici? de que fosen destinados a usos sociais, en 1928 doou varios inmobles ?Asociaci? de Periodistas de Madrid, entre os que se atopan as casonas e a finca denominada "Castelo do Pr?cipe", unha fortificaci? do s. XVII, sita na parroquia de Ameixenda en Cee, hoxe convertida en residencia privada. En memoria do seu pai, en 1942, os fillos, Pl?ido e Hermitas, a s? irm?, oito anos maior ca ?, preferiron doar o Castelo de San Carlos para ser convertido en Museo local, antes que ceder ?chantaxe expropiadora do alcalde franquista de Fisterra.

Naceu pois nun entorno familiar acomodado pero igualmente culto e humanista, aberto e sensible tanto no plano cultural como social.

 

 

Cronolox?

Un exilio na Gran Breta?

Poemas in?itos de Placido Castro