Orquestra de C?ara Galega
Unha orquestra galega xove, de xoves galegos que interpretan autores galegos
Por xentileza do poeta Manrique Fern?dez chegou a n? o CD da Orquestra de C?ara Galega que incl? pezas de:
Rakov ( Sinfonietta ) - compositor ruso
Elgar ( Serenata para cordas ) - compositor ingl?
Rogelio Groba Otero ( Divertimento para cordas ) - compositor galego
Rogelio Groba Groba ( Catro bagatelas para cordas e Canto de berce ) - o noso c?ebre compositor galego ( Ver a s? ?tima ?era )
A presentaci? do compacto e perfeita, en forma de tr?tico, cun caderni? en galego, castel?, franc? e ingl?, editado por Boanerges.
A orquesta de cordas est?integrada por:
Rogelio Groba Otero, Beatr? Rodr?uez Caridad, Javier Cedr? Fern?dez, Enrique Agrelo Otero, Ernesto Riob? Montoto, Ricardo Rodr?uez Morente, Sergio A?n Lij? David Gonz?ez Mart?ez, Juan Cabalar Figueiras, Manuel Darriba Pereira e Domingo Etcheverr? Laredo en viol?s. M?ica Silva Garc? e Sergio Sieiro Rey en violas. Clara Groba Otero, Emma Urango Muelas e Jos?Ram? Rocha Puga en violoncellos. Jos?Adolfo Alemany Alemany en contrabaixo.
FOTO: Clara e Rogelio Groba Otero
Rogelio e Clara Groba Otero son os fillos de Rogelio Groba Groba. O primeiro compuxo o Divertimento para cordas en este CD, onde tam? interpreta o solo de viol? xunto a s? irm?Clara que executa o solo de cello.
Est?auspiciado pola "Asociaci? Gallega de M?ica de C?ara" e pola Radio Galega.
A Orquesta de C?ara Galega foi creada no ano 1995 por m?icos galegos provenintes do Conservatorio Superior de M?ica de A Coru?. Difunde maiormente autores galegos coma Gaos, Quiroga, Montes, Seoane e Roxelio Groba entre outros.
O Divertimento para cordas do xoven Rogelio Groba Otero pereciume dunha atmosfera increibel, chea de misterio, suspenso e patetismo. As interpretaci?s del e m?s ?da s? irm?Clara, impecabels.
A pista 11 correspondente ?movemento "Natural" das Catro bagatelas para cordas de Rogelio Groba Groba e meu prefirido, non porque te? acordes da mu?ira de Lugo coma a Obertura 1812 de Tchaicovsky os ten da Marsellesa ( que tam? ?boa isa referencia do autor), sen? porque ?unha peza que el?ano a un polo aire, cunha enerx? admirabel. M?oamente, no renegar do seu berce galego, tr?lle ?seu autor falla de popularidade a?da que xa sabemos que a hestoria escribea a fagundaxe dos fardantes.
Estou a escoitalo mentras escribo e ?increibel que sexan cordas ?icamente, llenan todo o espazo e cando surxe o viol? chega o cume cunha presencia formidabel.
En definitiva, un CD que ten que ter quen sexa galego e goste da m?ica cl?ica, un producto de calidade tanto na s? presentaci? como no seu contido.