Reparación inversores tensión energia solar Valencia

Galicia espallada

Unha recolleita da cultura galega

Literatura, historia, arte, música, gastronomía, galeguismo, tradicións, lendas, costumes, emigración

?memoria de Manuela Via? (1929-2013)

A DESTRUCCI? DA VILA DE CANGAS POLOS TURCOS

En 1617, tiveron lugar os feitos m?s dram?icos que co?ceu Cangas ? longo da s? dilatada historia. Un 4 de decembro, os habitantes da r? de Vigo v?n espantados como once nav?s corsarios turco-berberiscos fondeaban nas illas C?s. Os seus prop?itos non pod?n ser m?s sanguinolentos: causa-la maior desfeita posible nas posesi?s da Coroa Espa?la, e practica-la rapina e a pillaxe.

Escudos de CangasA primeira poboaci? atacada foi a vila de Bouzas, ?que deixaron totalmente destru?a con m?s de cen mortos. Logo tentaron desembarcar en Vigo por varios puntos, pero a teimuda resistencia que atoparon f?olles desistir do seu principal obxectivo. As?foi como o d? 8 decidiron po?r rumbo ?marxe norte da r?, moito m?s desprotexida. Na praia de Domaio (Moa?) unha defensa tan heroica como in?il deixou sete cad?eres sobre a area, ?que lle seguiu o espolio desta pequena parroquia.

A?da trataron novamente os piratas de apoderarse de Vigo, infructuosamente, antes de dirixir as s?s proas contra Cangas, que daquela era unha humilde vila de pescadores, totalmente desprotexida. A escas?ima milicia non dispu? de recinto fortificado alg? no que resistir, nin tampouco de artiller?. A primeiras horas da ma?, tras un intenso bombardeo, uns 1.000 homes desembarcaron en Rodeira e na Punta de Balea, ante as aterrorizadas xentes do lugar. ? minguadas tropas un?onse numerosos veci?s mal armados, dando lugar a unha loita desesperada, cunha grande inferioridade num?ica. O maior hero?mo daqueles homes e mulleres estivo en que foi o sentido da honra o que lles impediu abandona-los seus fogares ante o invasor, pois en tales condici?s era impensable a victoria.

? poucas horas, os que conseguiron fuxir ? montes pretos puideron contemplar un espect?ulo arrepiante: a vila ard? polos catro costados, inclu?a a Colexiata e o Hospital, e ducias de cad?eres sementaban as r?s. A?da se dedicaron os turcos a saquea-los arredores durante tres d?s (nos que queimaron tam? a igrexa de Darbo) antes de desaparecer co seu rastro de morte. Con eles levaron un farturento bot?, pero tam? a ducias de persoas cara o cativerio de Alxer.

O pobo de Cangas tardou moito tempo en recuperarse daquel desastre. A s? poboaci? quedou dezmada; a s? econom?, estragada. Un novo azoute, a fame, cebouse cos m?s desfavorecidos, o que se ver? agravado polas malas colleitas durante os anos vindeiros. E logo tam? os tristes sucesos provocados pola Inquisici? 

Aqueles terribles sucesos pola invasi? dos turcos, deixaron na memoria colectiva de Cangas fondas cicatrices de dor e de medo, que ?final quedaron inmortalizadas pola tradici? oral. ?o caso dun famoso poema an?imo da ?oca, que nos di nunha das s?s estrofas:

"…Vi?ron os mouros arrenegados,
l?de moi lonxe, lonxe, lonxe.
Todo arrasaron e estaba el
Ala para moi lonxe, lonxe, lonxe,
?Quen fora galgo,
quen fora paxaro,
quen fora vento!".

.

 

 

M?ica Beatriz Su?ez Groba

- Bibliograf? consultada:    "historia de galicia", ram? villares.

 

 

 

 

VER M?S TEMAS DA NOSA CULTURA: ENTRA AQU?/a>