GALLAECIA: A GALICIA ROMANA
Os romanos practicaron un modo peculiar de dominaci? sobre os
territorios que foron conquistando. Na maior? dos casos, como ocorreu en
Galicia, non se limitaron a controlar militarmente o territorio, sen? que
abriron un proceso de progresiva asimilaci? cultural. A romanizaci?
canalizouse a trav? da lingua latina, a relixi? imperial e as formas
art?ticas, a presencia militar ou o trazado da rede viaria. Durante o per?do flavio (a fins do s. I), Galicia viviu a fase m?s intensa desa romanizaci?. A presencia romana en Galicia co?cese a trav? dos testemu?s arqueol?icos e das fontes literarias. A conquista do territorio galego engl?ase dentro do proceso de culminaci? da ocupaci? da Pen?sula Ib?ica. Os romanos sent?onse desde un principio especialmente atra?os polas riquezas mineiras que escond? (segundo t?olos rumores) o noroeste peninsular.
Nunha primeira fase lanzaron as s?s campa?s militares desde Lusitania: no 137 a. C. "D?imo Xu? Bruto", a quen despois alcumaron "O Galaico", alcanzar? o Mi?. Posteriormente Craso, Perpena e o propio Xulio C?ar (61-60 a. C.), quen chegou por v? mar?ima ata Brigantium (A Coru?), protagonizar?n novas expedici?s militares.
Nun segundo momento xa, as campa?s partiron do territorio c?tabro-astur, sendo o propio Augusto quen culminou a anexi? de Gallaecia,entre os anos 29 e 19 a. C.
Trala conquista, as terras do noroeste integr?onse na provincia de Lusitania e, a seguir, na denominada Hispania Citerior. Non foi ata o Baixo Imperio, con Diocleciano (a finais do s. III), e dentro da reestructuraci? xeral do Imperio, cando aquelas adquiriron o rango de provincia e asumiron a denominaci? de Gallaecia.
Rede viaria e urbana
O emperador Augusto fundou as tres cidades que constituir?n o eixe fundamental
da
Gallaecia romana, convert?dose, ?mesmo tempo, en capitais dos seus
respectivos conventus iuridici:
Lucus Augusti (Lugo), Bracara Augusta (Braga) e Asturica Augusta
(Astorga).
Tempo despois a produciuse a eclosi? urbana do territorio, coas fundaci?s de
Aquae Flaviae(Chaves), Iria Flavia(Padr?), Flavium
Brigantium(A Coru?) ou
Flavia Lambriaca (Betanzos).
MURALLA ROMANA DE LUGO
Comezou tam? un proceso de modificaci? no tipo de h?itat. ?o momento no que
comeza o abandono dos castros e se inicia a ocupaci? das terras ch?. A partir
do Baixo Imperio p?ense rastrexar con toda claridade os asentamentos rurais
t?icos do mundo romano: as
villae, ou explotaci?s agr?olas.
A conformaci? dunha rede viaria foi fundamental para a romanizaci? . A partir
das
calzadas desenvolv?onse os principais n?leos de poboaci?,
establec?onse os lazos econ?icos, etc. 
Calzada romana na provincia de Ourense
En Galicia son co?cidos dous campamentos militares romanos: o de
Cidadela, en Sobrado dos Monxes (A Coru?), e o de Aquis Querquennis,
en Ba?s de Bande (Ourense).
Os romanos chegaran a Galicia atra?os polas riquezas mineiras. Pux?onse en
funcionamento importantes minas que rend?n alt?imos beneficios ?Imperio. Os
romanos lucr?onse, sobre todo, de xacimientos de esta?, prata e ouro. Para iso
practic?onse diferentes m?odos de explotaci?: aproveitamento das areas
aur?eras dos r?s (Montefurado-Sil), minas a ceo aberto (O Courel) ou o sistema
de ru?a montium, baseado en fura-las monta?s e lava-los residuos (M?ulas de
Le?).
Os galaicos mantiveron a s? gander? e a s? rudimentaria agricultura
hort?ola, que por ent? experimentou unha transformaci? intensa, introducindo
novos cultivos e t?nicas.
Cos romanos chegar? a Galicia o cristianismo que se mesturou cos costumes
pag?s e tam? a lingua latina que evolucionou cara ?galego que dende o s?ulo
IX xa estaba moi diferenciada do lat?.
MAPA ANTIGO DE GALICIA
Bibliograf? consultada: "Galicia 2001: Historia de Galicia", Xunta de Galicia.-
