Reparación inversores tensión energia solar Valencia

Galicia espallada

Unha recolleita da cultura galega

Literatura, historia, arte, música, gastronomía, galeguismo, tradicións, lendas, costumes, emigración

?memoria de Manuela Via? (1929-2013)

A ERMIDA E FESTAS DE SAN CIBR? DE GUL?S

(Gul?s, Ponteareas, ?timo domingo de maio)

Roteiros do Condado

 

A ermida de San Cibr? est?situada na parroquia de San Xuli? de Gul?s, do antigo arciprestado de Ribadetea, no alto do monte do seu mesmo nome, con  430 metros de altitude. Acc?ese a esta ermida seguindo distintos roteiros: dende o alto d’O Confurco, desvi?dose ?dereita da autov? das R?s Baixas, no sentido Vigo-Madrid,  e atravesando o barrio de Couso, deixando a medio cami? a chamada “Pena de Beethoven” e os restos do Castelo de Mirabel, na confluencia coas parroquias de Cans e Atios.

Tam?, dende a igrexa parroquial de Gul?s, subindo por unha estreita pero debidamente acondicionada estrada, en parte, o antigo cami? do barrio de Couso, que percorre o transporte escolar at?o Colexio “Feliciano Barrera”.

P?ase polos lugares de Santa Baia (ou Olaia) coa s? capela, Penadouro cos restos do pazo, Barronda, onde estiveron os cortellos do raba? de preto de cincocentas cabras antes da incivil guerra de 1936, e o impresionante penedo da Sobra, rachado polas forzas da natureza e “desafiante” sobre o barrio do Pereiro, que paga a pena co?cer e contemplar.

Empalman ambos os dous itinerarios en San Marti?, onde houbo outra capela.

A partir de aqu? xa por unha pista tortuosa, hoxe afortunadamente asfaltada, seguimos at?o alto do monte de San Cibr?. Xunto ?citada ermida ou capela, forman o conxunto outro impresionante penedo, o de San Cibr?, que os m?s atrevidos escalan, especialmente no d?  da festa, e, na parte m?s alta, un cruceiro de consider?eis dimensi?s, a “Cruz fin de siglo”, levantada no paso do s?ulo XIX ao XX, dende a que ?pos?el divisar, nos d?s claros, a antiga ponte internacional sobre o pai Mi?, en Tui, nunha panor?ica m?s al? de Salceda de Caselas e as s?s parroquias at?a desembocadura do Mi?, na Guarda.

 

Ermida de San Cibr?, Gul?s, Ponteareas

 

 

 

FOTO: CAPELA DE SAN CIBR?

 

Pero, dende Gul?s, o cami? m?s tradicional, o m?s enxebre e entra?bel, ?o denominado “cami? do santo”, con banda de m?ica ou gaiteiro inclu?o, sa?do da eirexa de Gul?s pola ma? coa procesi?, polo Arrabal, A Suavi?, O Lameiro e O Outeiro, onde hai unha mesa de descanso. Asc?dese dende a Chan do Outeiro, pola Devesi?, A Cadela e Chan de millo, at?enlazar co itinerario que v? de San Marti?, que os mordomos anuncian puntualmente en cada lugar con bombas “de palenque”, unha especie de cron?etro para a romar?. O mesmo ?volta, ao solpor, at?o Outeiro, onde eran tradicionalmente esperados polos que non tiveran a fortuna de subir (maiores, enfermos, xente de loito...).

O visitante pode acceder igualmente por outras rutas de moit?imo interese, dende Cristi?de, Moreira, A Pico? ou Salceda, por citar algunhas das parroquias que honran coa s? asistencia. Dende A Pico?, que vive tam? intensamente estas festas e rivaliza con Gul?s en fraternal celebraci?, a procesi? tradicionalmente fai parada nun lugar denominado “A Mexadoura”, e, m?s arriba, na Ventosa, o sa?o na ida e volta, respectivamente, ?Franqueira e San Xuli?, seus irm?s, como San Nemedio e San Cosme, segundo recollemos de Manoel Prego no Programa de Festas do barrio do Casal, en 1979, hai xusto agora trinta anos. 

Pr?imo ao monte de San Cibr? encontramos outro monte, o chamado “Civid?#8221;, no linde entre Gul?s e Cristi?de, no que hai as?mesmo referencias “del hallazgo de restos de cer?ica, molinos circulares y otros restos”, e onde se di que al?“viviron os mouros”, segundo o Equipo Arqueol?ico do Baixo Mi?. E a?da poderiamos recordar a proximidade do Monte Faro, en Budi?.

A ermida de San Cibr? destaca polas s?s agradecidas dimensi?s, que, ademais de invitar ao recollemento, facilita a acollida nos d?s de clima extremo, choiva ou sol intenso. Na tradici?, sub?se a San Cibr? en tres momentos: en tempo de rogativas, o 16 de setembro e o derradeiro domingo de maio.

San Cibr? ? sen lugar a d?ida, un castro alto, con restos de valados no mesmo cumio e gran cantidade de pedras doutros que se desfixeron. Recolleuse cer?ica, especialmente “tegulas”, tanto na cima como na aba. Arriba, nunhas penas pr?imas a onde se realizan as cerimonias con cruces e santos das parroquias m?s pr?imas, existe un sinxelo petroglifo consistente en c?culos conc?tricos.

A San Cibr?, que fora meigo antes de se cristianizar, atrib?selle a autor? de  distintos libros, que circulan impresos nunha gran variedade de grimorios. O m?s co?cido ?“O Libro de San Cibr?”, con diferentes t?ulos ou subt?ulos, segundo as respectivas edici?s, en castel?, galego ou portugu?. O ?timo localizado, de Clodio Gonz?ez P?ez (Ed. lit.), leva por t?ulo Bruxos e astr?ogos da Inquisici? de Galicia e o famoso libro de San Cibr? (Noia, 2008), con antecedentes no hom?imo de Bernardo Barreiro, de 1885.

Estamos no “Gul?s feiticeiro”, moi presente na composici? do reco?cido e benquerido mestre Roxelio Groba, que non olvida nunca as ra?es gulansesas na s? important?ima produci? musical.    

Animamos a visitar S. Cibr?, verdadeiro “mirador” do Condado, importante roteiro did?ico para os nenos e nenas das nosas escolas, nun contorno debidamente acondicionado, da mesma maneira, para o lecer de todos, xoves e maiores.

 

Anxo Seraf? Porto Ucha   

CAPELA DE SAN CIBR? NEVADA

  

FOTO: CAPELA DE SAN CIBR? NEVADA

 

 

 

Romar? de San Cibr?

 

Festa en San Cibr?