D? das Letras Galegas 2003 - Ant? Avil? de Taramancos
Escolma de poemas
ANT? DE NOIA
Sangue de Noia, esperta ?hero?mo
n’un corpo cugulado de soidades.
Na longa lonxan? d’outras illas,
seu coraz?, irm? de Magalhaes,
foi leda volvoreta d’unhas horas
a queimarse na luz de novos mares.
Non voltou m?s ? eidos da necenza
—arcebispo, castelos meioevales—.
e nas terras do Al?, cravada a frecha
no peito valeroso, a latexare
por Noia, por Galiza, por San-Iago,
?hoxe ?Capit? de Mareantes?.
(Poema escrito ? 16 anos, que recibiu menci? honor?ica no concurso organizado polo Casino de Noia.)
* * *
Forza de mui?ira, pulo espido
de aturuxo dru?a e misterioso.
Lixeiros p? no ar, no redobrante.
Lixeiras mans enfeitizando a vida.
Fiandeira do vento, vi? roxo
ceibado polas veas a brincar,
desexo de esgaza-la forma mesma
nun berro aqueloutrado, fondo inxel.
Ouh, temper?seitura milagreira,
belida moza debullando o gran.
Salvaxe rito, atafegado lume,
alporizado vento, e bailador.
De ?As morad?s do vento? (1955)
* * *
Vives no suave coraz? da choiva,
desta salvaxe noiva que me apreta
na quentura das eiras amorosa.
A morri? das arbres no teu corpo
de delgados sorrisos,
no teu acorde? ferindo o vento.
Este ouriol senlleiro do teu froito,
de esmorecidas corredoiras lenes
durmindo no verdor en que foi nado.
Meu levi? paxaro, compa?iro
das fiestras da tarde, das fiestras
de t?olos paxaros apagados.
Pola melancol? dos fieitos
escorre o teu cristal, e levo longas
verbas de choiva amiga polas albres.
De ?A frauta i-o garamelo? (1959)
* * *
PRIMEIRO AMOR, PRIMEIRA MORTE
Todo canto eu amei perd?seme contigo:
a luz clara e vibrante da mi? xuventude,
os bosques entra?bles perfeitos de quietude
onde o vento viv? con un lecer antigo.
Ent? era o silencio o meu mellor amigo,
era eu namorado de todo canto v?
vivir era unha leda, fermosa morad?
onde o mencer entraba recendendo a pantrigo.
De s?eto vi?ches con esa lonxan?,
caraveli? feble en terra ventureira
e eu abr? outra nova fiestra para o d?.
E todo canto amei foi unha lumieira,
foi a fouce tan ?tima que de cote se af?
para ceifar dun pulo brutal a primaveira.
De ?Poemas a Fina Barrios. Pequeno Canto? (1960), recollido en ?O tempo no espello? (1982)
* * *
Hoxe amiga quero so?rte n?,
n? coma un cristal na escuridade.
?primavera en Noia, e a noite
ser?unha longa mina de diamantes.
Ando lonxe e senlleiro triste e lonxe,
como unha besta acoitelada br?
e arrep?nse os Andes ?meu paso.
Camponesa de C?ueza, ferida
quixera verte hoxe nos meus brazos
eivada como un anxo en rebeld?,
ent? ser? o meu amor a furna
da t? fronte aterecida e p?ida.
E ser? o meu nome a t? patria.
?primavera en Noia e ando lonxe
ermo na mi? dor diante da noite:
monta?sa dos Andes con que gozo
apreto a t? man estra? e ?ica.
De ?Os poemas da ausencia? (1963/1978), recollido en ?O tempo no espello? (1982)
* * *
PRANTO POR URBANO LUGR?
Estou agora, Urbano, mordendo unha flor negra no medio da vida
cunha sede abismal de beber t?alas cr?eres do mundo
de onde vai sa? a t? voz de capit? antigo
bruando coma un temporal oce?ico, ou acaso o balbordo
das caballeiras sil?icas onde zun?-lo teu corno de ouro.
Estou inerme debaixo da besta apocal?tica
torc?dolle os test?ulos: son o profeta enfurecido
que non pode entende-la t? morte, a t? morte, a t? morte.
?Quen vai coidar agora dos so?s na fronteira da Patria?
Ouh guardi? terrible, Argonauta, vello titiriteiro conmovido.
Esta noite zugo o vi? m?s acedo. Esta noite cavo leguas
profundas de memoria pra cami?r contigo novamente,
agardo vixiante nas illas m?s remotas a t? fragata,
a t? nave incons?il.
Asisto cun ferro atravesado nas virillas
?enterro da mi? mocedade. E escoito
a treboada universal cando derruban a pir?ide
e os cabalos das batallas pisan aqueloutrados
o noso tempo
onde a t? grande man de mari?iro crepuscular
prend? os astros.
Asoballado por ?ica vez, cun lobo famento nas arterias,
atravesas un pa? xiado
e cantas con voz rouca nos subterr?eos boreais o teu amor
e un milleiro de defuntos apodrecidos pola ira
c?rense ent? de rosas e lembran o fulgor da s? terra.
Se non fora tan lonxe, ?con que ardent? de compa?iro de cat?trofe
ti? de calafatea-los teus ?os, coutando con barro elemental
esa longa ferida
que un deus sen p?pebras furou na t? illarga!
Era-la derradeira esperanza do mundo, Pastor de naves,
cun coraz? multicolor de tirreme fenicia
am?a-la rota fundamental dos exploradores celestes
e intimamente andabas
polos tellados vestido de astronauta galego.
?Meu amigo sobrenatural!
Hoxe desexo, tanto coma Ulises, atopar unha barca que me leve
? costas de Galicia. Son prisioneiro dunha forza estra?.
Navegamos a cegas por r?s diferentes
e o noso canto retumba nas conf?s da saudade,
os dous loitamos con yatag?s de aceiro contra o tempo,
o teu xa tan precioso, o meu a?da vago, fuxid?
que me acoitela en t?olos recantos.
?E esa dor de non verte, meu amigo!
De ?Os poemas da ausencia? (1963/1978), recollido en ?O tempo no espello? (1982)
* * *
Mi? Patria:
Eu son o teu soldado m?s forte.
A t? lingua ?a mi? espada
e cando debullo unha canci?,
cando florece unha palabra,
canta en min o labrego cavador,
o emigrante e poeta,
o mari?iro,
o home que amasa o pan e moxe o leite.
?Non son un home: son un pobo,
e ningu? me pode domear!
De ?Nova cr?ica de Ulises? (1978/81), recollido en ?O tempo no espello? (1982).
* * *
CHACHAHU?/h6>
Ter unha casa en Chachahu?sobre do cume
do C?dur-C?dur que os incas bautizaron
polas grandes aves m?icas. Ter unha casa en Chachahu?/p>
e ver no fondo do precip?io o Putumaio
brincar como un regueiro pequeni?.
Ter unha casa en Chachahu?/p>
e escoitar ?noiti? o zunido dos vagalumes,
dos cocuios, o canto do turpial
e o m?r estremecedor do puma negro.
Ter unha casa en Chachahu?
esquecerse do tempo, estar ao p?dun deus antigo
amigo do sol.
Ter unha casa en Chachahu?
Abaixo, no cami? de Ipiales, na estrada do Ecuador,
brillan as flores ventureiras.
Pero as estrelas son m?s grandes.
Ter unha casa en Chachahu?
De ?Cantos caucanos? (1985)
* * *
ADVERTENCIA: Esta escolma foi realizada por Manrique Fern?dez co gallo da celebraci? do D? das Letras Galegas 2003 para ser publicada no xornal "A peneira" de Ponteareas ( https://apeneira.com ) na edici? da segunda quincena do mes de maio de 2003.
Para comunicarse con Manrique Fern?dez, enviar suxerencias ou comentarios podedes facelo a: manrifer@arrakis.es