ENCOMENDA
(Manuel Curros Enr?uez)
I
Te? unha corda muda
na mi? lira torva,
como on coitelo fera,
como on tronido rouca.
Cando nos meus ensaios
sona a comp? das outras,
por sobre min parece
que os ceus se desproman.
De cada nota dela
un anatema chouta,
cal da sat?nea sangue
as furias espantosas.
Ningu? ou? a?da
as c?tigas que entoa.
Detr? de min, quizaies,
o d? que mas oian,
como detr? de Cristo
vir? as xentes todas,
?Hosanna, cantando de x?ilo cheas,
Hosanna ?poeta que trai a boa nova!
II
Castigos pr? verdugos,
pr? m?teres coroas,
consolo pr? escravos
latexa nesa corda.
Fustiga pr? tiranos,
pr? d?potas argola,
nela dormenta o himno
groriosos dos ilotas.
S?pra a tocar cal quero
a ter non chego forzas;
si cando ?loita vaia
tropezo nunha foxa,
os que, cal eu, subides
a traballosa costa,
cando chegu? ?cima
sagrada e vitoriosa,
?arpas que saudedes
da nosa patria a aurora,
da iarpa acordaivos que f?ebre queda
na noite do olvido xemindo sin groria!
("Aires da mi? terra", 1880)