Reparación inversores tensión energia solar Valencia

Galicia espallada

Unha recolleita da cultura galega

Literatura, historia, arte, música, gastronomía, galeguismo, tradicións, lendas, costumes, emigración

?memoria de Manuela Via? (1929-2013)

O culto ?sol nas crenzas galegas

O sol constit? un dos principais elementos da mitolox? galega. Os seus atributos esenciais permitiron asimilalo co ap?tolo Santiago que foi para os primeiros cristi?s, en sentido m?tico, como o sol que esvaece as tebras da idolatr?.

A f?ula pag?vencellada ?culto do Sol ?a de Xeri?, morto e enterrado por H?cules debaixo da torre coru?sa, que a?da leva o nome do lendario vencedor e que veu esmaltar no escudo her?dico da Coru?. H?cules era a representaci? do Sol, e esa f?ula non trata dun mito solar, nin encerra m?s lembranzas c? referentes ?deus da luz, vencedor das sombras,?que adoraban os galaicos.   entre lusco e fuscoOutro antigo romance galego representa ?Sol como un fermoso mancebo apoiado nun cetro de lampos, con barbas e cabelos louros, cabelo roxo do que saen, ademais, raios solares, tam? louros; e na linguaxe vulgar do pa?, o sol ch?ase "Lourenzo".  

O remot?imo culto ?Sol en Galicia testem?ano tam? o "Ara Solis" de Ptolomeo, pr?imo ?cabo Fisterra. Esas tradici?s est? cheas dun sabor solar tan pronunciado cas peregrinaci?s que realizaban a Fisterra os que vi?n visita-la tumba do Ap?tolo, non fac?n m?s ca repeti-las antigas tromenies c?ticas ?Ara Solis.  

Seguramente, o medo e o acoro que infundiu nos antigos a visi? que experimentaron ?chegar a Fisterra,  lugar no  que s?se ollaba un infinito mar no que se mergullaba o sol, como se o oc?no o devorase, ?tempo que se escoitaba un fondo laio, crenza que inda hoxe sobrevive nalgunhas xentes desta  " Finisterrae".  

A lenda de Ara Solis, quizais de orixe grega, refire que o pobo caldeo, que adoraba o sol, decidiu un d? pescudar onde se escond? o astro durante as horas da noite. Abandonando os seus lugares natais, os caldeos comezaron o seu cami? cara a Occidente. O derradeiro lugar ao que chegaron foi Galicia. Al?foi onde se decataron de que o mar lles imped? continua-lo avanzo, ?mesmo tempo que descubr?n que o Sol se asolagaba no oc?no. Convencidos de que entre as augas pasaba o astro adorado as horas da noite e abraiados perante aquel prodixio, decidiron constru? naquelas terras un altar ?que puxeron de nome de "Ara Solis". 

Hai tam? quen afirma que o c?iz e a hostia do escudo de Galicia son unha representaci? simb?ica ou filtrada pola relixi? cristi?do sol sobre o "ara".   Entre os nenos alde?s crese que o Sol baila na ma? de San Xo?; e non son poucos os que acoden de madrugada a alg? outeiro, provistos de cendais ou de cristais afumados, para contemplar e admira-lo marabilloso fen?eno que acada visos de realidade no seu max? infantil.


Entre os pescadores exist? o que se chamada " dar volta o sol" , e refer?se ? d?s da segunda quincena de decembro, comprendidos entre o 19 e o 24, que ?ata cando entra a sardi? nas r?s galegas, cando d?volta o sol, ou sexa, cando comezan a medralos d?s logo de viren minguando.   O folclore galego  abundant?imo en tradici?s e lendas, e as que pertencen entre outras as s?s peregrinaci?s celtas ? Ara Solis e ?Cabo Fisterra  logo de visita-lo sartego do Ap?tolo son moi numerosas.  

O culto ? estrelas fixo que a V? L?tea se chame "Cami? de Santiago", que alg?s cren se-la ruta das almas cara a eternidade.   O culto dos astros, en especial, do sol e da l?, estivo antigamente arraigado en Galicia, e a?da o segue estando entre xente alde? segundo revelan fragmentos de romances populares que se conservan, e nalg?s dos que hai visibles reminiscencias pag? e supersticiosas. Por outra banda, o Ara Sol? xustifica esas antigas crenzas, como as rememoran tam? non poucos costumes que a?da seguen vixentes nos nosos campos.

 

 

M?ica Beatriz Su?ez Groba

- Bibliograf? consultada:    "breviario enciclop?ico", eladio rodr?uez g?zalez

 

 

VER M?S TEMAS DA NOSA CULTURA: ENTRA AQU?/a>