Reparación inversores tensión energia solar Valencia

Galicia espallada

Unha recolleita da cultura galega

Literatura, historia, arte, música, gastronomía, galeguismo, tradicións, lendas, costumes, emigración

?memoria de Manuela Via? (1929-2013)

AS PALLOZAS: reflexo do patrimonio cultural de galicia

A serra dos Ancares, no l?ite das provincias de Lugo e Le?, conserva a?da os ?timos exemplos dunha das m?s primitivas construcci?s do continente europeo e reflexo do patrimonio cultural de Galicia : as pallozas...

Pallozas en Cebreiro Esta construcci? tradicional da zona, dedicada a vivenda de persoas e animais ata hai poucas d?adas, mant? unha gran similitude coas edificaci?s dos antigos castros prerromanos, polo que a s? existencia sup? a conservaci? ?longo do tempo do reflexo das vellas cabanas c?ticas e retrotr?nos ?berce da nosa historia.

Galicia conta , na actualidade, cunhas 250 pallozas, que est? principalmente na vertente occidental da Serra de Ancares, nas parroquias de Don?, Pando e Cereixedo, anque outros moitos lugares e concellos da monta? luguesa tam? contan con exemplares illados desta construcci?. 

Caracter?tica da palloza

A palloza ?unha construcci? circular ou el?tica, realizada en pedra, madeira e palla de centeo Pallozas (colmo), destinada a vivenda, corte e almac?. Persoas, animais, apeiros e alimentos compart?n o mesmo espacio, especialmente nos longos e duros invernos da zona. Esta organizaci? permit? afrontar os temporais invernais sen necesidade de sa? ?exterior.

No centro da palloza acend?se o lume, que serv? para coci?r e para quenta-lo habit?ulo. ?seu redor estaban os distintos espacios, separados por uns rudimentarios tabiques constru?os con t?oas,espacios destinados a dormitorios, cortes, despensa, almac? de alimentos para os animais, almac? de le?, etc. Ata o forno estaba dentro da palloza.

Partes e elementos

En toda palloza podemos atopa-las seguintes caracter?ticas: 

Constan dunha base ovalada, sobre a que se levanta un muro, cunha altura media de 1,70 m. Todo o conxunto c?rese de colmo, palla entrelazada e cosida que fan as veces de cordas que atan o tellado. Este descansa sobre o pao que se coloca no centro de cada semic?culo, chamados pes de armar, acabados nunha bifurcaci?, tesoirada. Cada un remata nunha lousa situada no chan. E, en canto ? bifurcaci? de cada pao hai unha viga, o cume, da que parten cara ? muros unha serie de madeiros, tiradores ou cangos. En cuanto ?interior, c?pre dicir que soen estar divididas en dous grandes partes, metade para as persoas e metade para o gando. E na parte destinada a vivenda pode atoparse a lareira e tam? unha pequena habitaci?. Palloza

Hoxe en d?, as pallozas xa non se usan como vivendas, e ?perder esa condici? quedan convertidas unicamente en corte, palleiro ou almac? de productos agr?olas. Ent?, comeza o seu deterioro. E simultaneamente a s? perda de valor e a diminuci? da poboaci?, fai que se vaian perdendo os oficios necesarios para constru? ou manter unha palloza, ata o punto de que hoxe son contadas as persoas capaces de ama?r ou substitu? o tellado dunha destas construcci?s. Esta situaci? agr?ase coa desaparici? progresiva do cultivo do centeo, do que se obt? a palla coa que se constr?n os teitos, e o encarecemento da madeira de casti?iro, parte fundamental da construcci?.

Por este motivo , e por ser parte moi importante do patrimonio cultural da nosa terra, na actualidade, emprend?onse tarefas destinadas ?s? conservaci? e a facilitar de novo ?s? posta en valor. Algunhas delas xa foron restauradas, e contin?n, en xeral, dedicadas a usos agr?olas e gandeiros, a?da que outras ser? destinadas a usos culturais e sociais.

 

M?ica Beatriz Su?ez Groba

Bibliograf? consultada:    "Galicia 2000:   A arquitectura popular galega";     Xunta de Galicia.